دال

دیدید
چون از خواب چاه به خانه باز آمدید
 جز توبه ی بی اعتماد گرگ
کسی از آن حققیت زنده به گور
 هیچ سخن نگفت
شما که از پی پیراهم برادر خود
 تنها تمام روز
از سقوط ستاره ترانه می خوایند
 دیگر از این شب نا به راه بی ماه چه انتظار ؟
 به خدا کوچه ی کوران
 روشن تر از چراغک پی سوز سرمانشین شماست